واکنش مستشار پیشین دیوان عالی کشور به سخنان رئیس قوه قضائیه در خصوص استفاده از ظرفیت صلح و سازش برای پرونده‌های امنیتی: نیت ایشان خیر است، ولی باید از راهش برویم

پایگاه خبری جماران: مستشار پیشین دیوان عالی کشور با تأکید بر اینکه ضرورت تعیین مصداق در خصوص سخنان رئیس قوه قضائیه برای استفاده از ظرفیت صلح و سازش در پرونده‌های امنیتی، گفت: ایشان   مراجع امنیتی را می‌خواستند و با آنها این حرف را مطرح می‌کردند و به یک دستورالعمل می‌رسیدند. یعنی نیت ایشان خیر است، ولی باید از راهش برویم.

مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با محمدحسین ساکت را در ادامه می‌خوانید:

اخیرا رئیس قوه قضائیه بحثی را مطرح کرده مبنی بر اینکه در برخی از پرونده‌های امنیتی می‌شود از ظرفیت صلح و سازش استفاده کرد. به نظر شما این مسأله چه تأثیری در روند بررسی پرونده‌های امنیتی دارد؟

به عقیده من در بحث امنیتی «سازش» معنی ندارد. سازش با چه کسی؟ مثلا من از شما شکایت امنیتی کرده‌ام و باید صلح و سازش کنیم؟! مگر مسائل امنیتی دست من و شما است؟! یک فرض وجود دارد که مثلا شما در زندگی خصوصی من دوربین گذاشته و امنیت ظاهری من را به خطر انداخته باشید. به نظر شما که خبرنگار هستید، پرونده امنیتی را چه کسی ایجاد می‌کند؟ مثلا پلیس، آگاهی، اطلاعات یا اطلاعات سپاه علیه من شکایت کند و بعد با هم به دادگاه صلح برویم و حلش کنیم؟! چنین چیزی می‌شود؟! اگر ایشان مصداق تعیین می‌کرد، خیلی خوب بود.

فکر می‌کنم نظر ایشان در خصوص پرونده‌هایی بوده که مثلا یک نفر اظهارنظری کرده که مصداق جرایم امنیتی است و یا اتهام امنیتی به فردی وارد شده و قبل از اینکه او را دادگاهی کنند، در جلسه‌ای این موارد را به او تذکر بدهند. نظر شما در این خصوص چیست؟

اگر من تخلف امنیتی کرده‌ام، مرجع رسیدگی یک جای خاص است. مصالحه در مسائلی است که قابل گذشت و پیش‌بینی در قانون باشد و مقررات داشته باشد. مثلا بنده به شما چک بلامحل می‌دهم و شما گذشت می‌کنید. یا مثلا مسائل خانوادگی هست و بسیار کار خوبی است که در دادگاه خانواده یا شورای حل اختلاف صلح کنید.

آیا می‌شود از مکانیزمی که من اشاره کردم در جهت تذکر به افراد استفاده کرد تا پرونده آنها پیچیدگی پیدا نکند و به مراحل بعد از جمله دادگاه کشیده نشود؟

خدا کند این طوری باید که شما می‌گویید! ایشان به جای این حرف، به دستگاه‌های امنیتی بگویند که شما کوتاه بیایید و هرچیزی را تبلیغ خرید بکلینک علیه نظام تلقی نکنید. مثلا انتقادی که من از یک خبرنگار می‌کنم را به امنیت ملی ربط ندهند.

یعنی مخاطب این سخنان ایشان بیش از اینکه عموم مردم باشند، دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی هستند؟

اگر این برداشت را داشته باشیم، معمولا کسی در بلندگوی رسانه این حرف را این طوری بیان نمی‌کند؛ بخشنامه یا قانون می‌کنند. شما به من بگویید پشتوانه و تضمین این حرف چیست؟

سخنرانی رئیس قوه قضائیه در حکم ابلاغ رسمی نیست و باید ابلاغی هم صورت بگیرد؟

بله؛ یا دست کم ایشان مراجع امنیتی را می‌خواستند و با آنها این حرف را مطرح می‌کردند و به یک دستورالعمل می‌رسیدند. یعنی نیت ایشان خیر است، ولی باید از راهش برویم.